Para profundizar en la literatura española vale la pena conocer indudablemente La sombra del viento de Carlos Ruiz Zafón. En España ese autor está considerado como un fenómeno de la literatura. La historia empieza en el año 1945. Durante un día de verano, el chico de 10 años, Daniel Sempere visita junto con su padre un sitio misterioso que se encuentra justo en el corazón de Barcelona llamado El Cementerio de Los Libros Olvidados. En aquel lugar, según la costumbre que cada visitado tiene que elegir un libro de su vida, Daniel se decidió por un libro maldito que definitivamente cambia su ritmo de vida y le arrasta a un manojo de los secretos referidos a la cara oscura de la ciudad. Está encantado con su libro y decide descubrir el misterio de su autor. La sombra del viento es una historia mágica, de los sentimientos como el amor, la tristeza y de traición que, en sus diez años de vida, no ha dejado indiferente a nadie.

Zagłębiając się w literaturę hiszpańską bez wątpienia warto poznać Cień wiatru Carlosa Ruiza Zafóna. W Hiszpanii, autor powieści postrzegany jest jako fenomen literatury. Historia rozpoczyna się w 1945 roku. W pewien letni dzień, 10-letni chłopak, Daniel Sempere odwiedza razem ze swoim ojcem pewne tajemnicze miejsce znajdujące się w samym sercu Barcelony nazywane Cmentarzem Zapomnianych Książek. W tym miejscu, jak nakazuje zwyczaj każdy musi wybrać książkę swojego życia. Daniel decyduje się na pewną zapomnianą książkę, która całkowicie zmienia bieg jego życia i uwikłała go w wiele sekretów dotyczących ciemnej strony miasta. Jest zauroczony swoją książką i postanawia odkryć tajemnicę jej autora. Cień wiatru jest historią magiczną, o uczuciach takich jak miłość czy smutek, o zdradzie, która w ciągu 10 lat jego życia nie pozostała nikomu obojętna.

Citas / Cytaty:

1)    Una de las trampas de la infancia es que no hace falta comprender algo para sentirlo. Para cuando la razón es capaz de entender lo sucedido, las heridas en el corazón ya son demasiado profundas.

Jedna z pułapek dzieciństwa polega na tym, że nie trzeba rozumieć, by czuć. Kiedy rozum zdolny jest pojąć, co się wydarzyło, rany w sercu są już zbyt głębokie.

2)    Lo difícil no es ganar dinero sin más -se lamentaba-. Lo difícil es ganarlo haciendo algo a lo que valga la pena dedicarle la vida.

Problemem nie jest zarabianie pieniędzy samo w sobie.(...) Problemem jest zarabiać je, robiąc coś, czemu warto poświęcić całe życie.

3)    El destino suele estar a la vuelta de la esquina. Como si fuese un chorizo, una furcia o un vendedor de lotería: sus tres encarnaciones más socorridas. Pero lo que no hace es visitas a domicilio. Hay que ir a por él.

Przeznaczenie zazwyczaj czeka tuż za rogiem. Jakby było kieszonkowcem, dziwką albo sprzedawcą losów na loterię: to jego najczęstsze wcielenia. Do drzwi naszego domu nigdy nie zapuka. Trzeba za nim ruszyć.

4)    En el instante en que te detienes a pensar si quieres a alguien, le dejas de querer para siempre.

W chwili, kiedy zaczynasz zastanawiać się, czy kochasz kogoś, przestałeś go już kochać na zawsze.